اگر یک حقیقتی بارها تکرار نشود و با جزئیات و خصوصیات ذکر نشود، گمان تحریف این حقیقت به‌مرور وجود دارد. اکثر شما می‌دانید که انگیزه‌هایی برای تحریف شخصیت امام و تحریف انقلاب که بزرگ‌ترین هنر امام بزرگوار بود وجود دارد. ما باید حقایقی را که در باب امام و در باب انقلاب گفتیم تکرار کنیم تا مجال تحریف را از تحریف‌کنندگان بگیریم.
امام یک جذابیت‌های شخصی داشت؛ یک جذابیت‌هایی در شعارهای امام وجود داشت؛ این جذابیت‌ها آن‌قدر قوی بود که توانست قشرهای مختلف مردم را از جوان‌ها وارد میدان کند. امام دارای یک شخصیت بسیار قوی و بسیار مستحکم بود. امام دارای صراحت بود، دارای صداقت بود. همه‌ی مخاطبان امام در گفته‌ی او احساس صداقت می‌کردند. امام ایمان و توکلش به خدای متعال در رفتار و گفتار او به‌طور مساوی نمایان بود.
بخشی از جذابیت امام مربوط به اصولی بود که امام ارائه می‌کرد. ازجمله‌ی چیزهایی که امام به مردم ارائه می‌کرد اسلام بود؛ اسلام ناب محمدی. اسلام ناب یعنی اسلامی که نه اسیر و پابند تحجر است، نه اسیر و پابند التقاط است. امام در دورانی که هم تحجر وجود داشت هم التقاط وجود داشت، اسلام ناب را مطرح کرد؛ این برای جوان مسلمان جذاب بود. ازجمله‌ی مبانی امام، «استقلال»، «آزادی»، «عدالت اجتماعی»، «عدالت اقتصادی» و «بیرون آمدن از چنبره‌ی سلطه‌ی آمریکا» بود. این‌ها مبانی امام بود. این ها همه جذاب است.
دهه‌ی شصت، دهه‌ی آزمون‌های بزرگ و پیروزی‌های بزرگ است؛ دهه‌ی شصت دهه‌ی خشن‌ترین تروریسم در کشور است. در طول چند سال هزاران نفر از آحاد مردم، از مسئولین، از قشرهای مختلف، به‌وسیله‌ی تروریست‌ها به شهادت رسیدند؛ از کاسب معمولی گرفته تا شخصیت‌ها؛ تا ۱۷ هزار هم گفته‌اند؛ یعنی ۱۷ هزار انسان باشرف، باشخصیت و ارزشمند در تروریسم دهه‌ی شصت فدا شدند که در میان این‌ها شخصیت‌هایی مثل شهید مطهری و شهید بهشتی حضور دارند. دهه‌ی شصت دهه‌ی مبارزه با تجزیه‌طلبی است؛ در دهه‌ی شصت ملت ما و جوان‌های ما محکم ایستادند؛ جای شهید و جلاد عوض نشود. در دهه‌ی شصت ملت ایران مظلوم واقع شد. تروریست‌ها و منافقین و پشتیبان‌های آنان با ملت ایران جفا کردند.
 نام امام گره‌گشا است؛ علاوه بر اینکه اصول امام یک اصول تمام‌نشدنی و کهنه‌نشدنی است. بنابراین امروز هم شعار «عدالت اجتماعی و اقتصادی»، شعار «استقلال»، شعار «آزادی»، شعار «مردم‌سالاری»، شعار «جداشدن از چنبره‌ی آمریکا» برای جوان‌های ما جذاب است. ما البته در برخی از این شعارها انصافاً عقب هستیم. ما در مورد عدالت اجتماعی عقبیم، در مورد تحقق برخی از مبانی و اصول اسلامی عقب‌ماندگی داریم؛ این را انکار نمی‌کنیم. اما همت ما و هدف ما و آرمان ما همین است. این برای نسل جوان جذاب است؛ بلکه برای نسل جوان کشورهای دیگر به‌خصوص کشورهای اسلامی جذاب است؛ این قدرت بسیج‌کنندگی انقلاب است. من این را می‌خواهم بگویم: مسئولان کشور، فعالان سیاسی کشور، از این قدرت بسیج‌کنندگی انقلاب غفلت نکنند. این نعمت بسیار بزرگی است.
ببینید وقاحت دشمن ما تا کجاست! رئیس‌جمهور آمریکا در یک نظام قبیله‌ای عقب‌مانده‌ی منحطِ محض در کنار رئیس قبیله می‌ایستد و رقص شمشیر می‌کند؛ آن‌وقت به ۴۰ میلیون رأی ملت ایران در یک انتخابات آزاد ایراد می‌گیرد.
در مقابل ما دشمنانی با این وقاحت و با این حد از پرده‌دری و بی‌ملاحظگی هستند که در کنار قاتلین شب و روز مردم کوچه و بازار یمن می‌ایستند و از حقوق بشر اسم می‌آورند؛ دیگر از این وقاحت بالاتر! قریب دو سال و نیم است که شب و روز دارند یمن را بمباران می‌کنند؛ نه مراکز نظامی یمن را؛ کوچه و بازار و مسجد و خانه‌های مردم را؛ بی‌گناهان را می‌کشند... با یکدیگر مغازله می‌کنند و اسم حقوق بشر می‌آورند و جمهوری اسلامی را به‌خاطر حقوق بشر تحریم می‌کنند. وقاحت از این بالاتر!

 می‌شنوم گاهی اوقات بعضی در مقابل شعارهای انقلاب عنوان و مفهوم عقلانیت را مطرح می‌کنند؛ کانه عقلانیت نقطه‌ی مقابل انقلابیگری است؛ نه، این خطاست. عقلانیت واقعی هم در انقلابیگری است. ببینید چه زمانی امام، آمریکا را به‌عنوان شیطان بزرگ و به‌عنوان یک موجود و دولت غیر قابل اعتماد معرفی کرد؟ امروز بعد از گذشت سی سال رؤسای کشورهای اروپایی می‌گویند آمریکا غیر قابل اعتماد است. خب بعضی عقلانیت را در این می‌دانند؛ اشتباه می‌کنند؛ می‌گویند که چالش با قدرت‌ها هزینه دارد. خب بله، چالش هزینه دارد اما سازش هم هزینه دارد.

شما ملاحظه کنید دولت سعودی برای اینکه بتواند با رئیس‌جمهور جدید آمریکا سازش کند مجبور می‌شود بیش از نیمی از ذخایر موجود مالی خودش را در خدمت هدف‌ها و طبق میل آمریکا هزینه کند. سازش هم هزینه دارد. چالش اگر عقلایی باشد، اگر منطبق با منطق باشد، اگر با اعتماد به نفس باشد، هزینه‌اش به‌مراتب کمتر از هزینه‌ی سازش است.
 این‌جور نیست که قدرت‌های توطئه‌گر و قدرت‌های متجاوز به یک حدی قانع باشند؛ ما این را در تعاملات این چند سال اخیر مشاهده کردیم؛ یک حدی را مشخص می‌کنند، وقتی شما در این حد عقب‌نشینی کردید، تازه یک مطالبه و ادعای جدید مطرح می‌کنند.

یک مسئله‌ی بسیار مهم، مسئله‌ی انتخابات ریاست جمهوری بود که انجام گرفت. بنده باید از صمیم قلب از یکایک آن کسانی که آمدند و بیش از ۴۱۱ میلیون رأی را در صندوق‌ها ریختند تشکر کنم. این انتخابات برای نظام جمهوری اسلامی مایه‌ی اعتبار و نشانه‌ی اعتماد عمومی مردم شد. البته بعضی‌ها از روی کج‌فهمی انکار می‌کنند و می‌گویند رأی مردم ربطی به تأیید نظام ندارد؛ چرا آقاجان؛ وقتی در چارچوب نظام رأی می‌دهد یعنی آن را قبول می‌کند و آن را کارامد می‌داند و اعتماد می‌کند.

خوشبختانه شورای محترم نگهبان صحت انتخابات را اعلام کردند؛ البته تخلفات را باید دنبال بکنند؛ اگرچه که این تخلفات به نتایج انتخابات اثری نگذاشته است. آن کسانی هم که موفق نشدند -برخلاف سال ۸۸۸ که آن مشکلات را برای کشور به وجود آوردند- ظرفیت نشان دادند